Teraz już wiem co widziałam w tych okularach.

Wracali grupkami do klasztoru, z przodu byli Clay z Danielem i Aurolą. Po kilku minutach także Adrian i Kimiko, a z nimi Omi postanowili wrócić, spojrzeli na most a potem na siebie.

-K- Hej Rai, Fiona idziecie?!- krzyknęła do siedzącej dwójki patrzącej na zachód słońca i o czymś rozmawiającej.

Brazylijczyk słysząc to odwrócił się.

-R- Tak zaraz idziemy!

-K- Dobra!- krzyknęła ostatni raz i westchnęła.- Adrian, coś myślę, że jednak Rai jest na tyle głupi- posmutniała i wróciła z kolegami do świątyni.

-R- No to co Fiona wracamy? Robisz się trochę ciężka- odparł ze śmiechem do dziewczyny opartej głową o jego bark.

-F- Oh, a było tak fajnie.. ale kiedyś musimy- uśmiechnęła się podnosząc głowę i wstając.

Wracali i jeszcze rozmawiali o dzisiejszym dniu. Dosłownie każdy był zmęczony, dlatego położyli sie szybko spać. Z pięknych snów wybudził ich mistrz Guan uderzając po kolei w drzwi.

-O- Ehh.. 4:30 to stanowczo za wcześnie- przetarł oczy- mimo, że to tylko 30 minut różnicy to jest to strasznie odczuwalne- ziewnął.

Wszyscy przyszli cali zaspani oprócz pani doskonałej -Fiony.

-A- A ty nie śpisz od godziny, że wyglądasz tak normalnie?

-F- Oh Aurolko, po pierwsze nie wyglądam normalnie tylko ładnie jak zawsze- spojrzała na bruneta z xiaolin a on się uśmiechnął- a po drugie nie nie śpię od godziny..

-A- Aha.. dobrze no to wejdźmy już.

Wojownicy wchodzili po kolei do pomieszczenia. Wzięli talerze i nakładali co chcieli zjeść ze "szfeckiego stołu". Usiedli do stolika i jedli swój posiłek.

-C- Musimy to kiedyś powtórzyć- powiedział jedząc kolejną kanapkę.

-F- Oj tak musimy- spojrzała na prawo na chłopaka.

-A- No muszę przyznać, że było.. fajnie- po raz pierwszy od przyjazdu xiaolin'skich wiedzieli na jej twarzy uśmiech.

-Ad- Siostra chyba ci słońce zaszkodziło, nie masz czasem udaru? Jesteś świadoma tego co mówisz? - reszta przy stoliku wybuchła śmiechem.

-A- Słuchaj Adrian, miej więcej szacunku do osób starszych hm?- walnęła go w ramię.

-Ad- Aua! No dobrze- wystawił w jej stronę język gdy się odwróciła.

-A- Dzisiaj nie wiem czy będziemy mieć tyle czasu, bo nie zapominajmy, że kiedyś musicie tam wrócić.

-O- No tak.. Mistrz Fung.. Dojo.. brakuje mi ich.

-K- Oj mi też Omi mi też..

-C- No to musimy się wziąć za siebie prawda?

-R- Racja.

-F- Hej Rai- podeszła do krzesła na którym siedzi- ale nie ucz sie za szybko co? Bo nie chce byś tak szybko wyjeżdżał- uśmiechnęła się i pstryknęła go w nos.

-R- No teraz to ja też już nie chcę- zaśmiał się.

-A- Ej flirciara, ty się lepiej zajmij trenowaniem a nie podrywaniem.

-F- Siedź cicho.

-A- Słucham?!

-F- Słuch straciłaś? Cicho masz siedzieć! Myślisz, że ty możesz mnie obrażać a ja ciebie nie?!

-A- Tak właśnie tak myślę! A jak masz jakieś inne zdanie to możemy to inaczej rozstrzygnąć!

-F- Pff oczywiście, że mam inne zdanie.

-A- W takim razie przed klasztorem popołudniu.

-F- Ok będę czekać.- powiedziała i wyszła z pomieszczenia.

-R- Hej Fiona zaczekaj- pobiegł za nią brazylijczyk.

-K- Raimundo.. ehh jest zaślepiony.- podłożyła dłoń pod brodę.

-Ad- Aurola o co ci chodzi? Przecież to ty zaczęłaś.

-A- Bo już nie mogę z nią wytrzymać, ilekroć przyjeżdża ktoś tu płci męskiej ona go uwodzi, zachowuje się jak jakaś.. ehh nie ma siły już jej obrażać..

-C- Ale przecież jak się kogoś lubi bardziej no to się zaczyna z nim więcej rozmawiać i w ogóle.

-A- Ja to rozumiem, tylko ile w takim razie ona się zakochuje 40 razy w roku?

-K- Wow, nie wiedziałam, że tyle razy podrywa i odrzuca chłopaków, brzydzę się nią..

-A- No i jeszcze zawsze robi to koło nas, nie macie pojęcia jakie to wkurzające. W dodatku nawet z moim bratem próbowała.. nie wierze, że to powiedziałam przepraszam Adi..

-Ad- Nic się nie stało, mogą o tym wiedzieć.

Adrian opowiadał historie jaką powiedział Kimiko nad jeziorem.

-R- Fiona stój!

-F- Co chcesz?!- lekko podniosła głos przez zachowanie koleżanki ze stołówki.

-R- Nie uciekaj ode mnie- uśmiechnął się.

-F- Przecież wiesz, że nie uciekałabym przed takim przystojniakiem- spojrzała mu w oczy.

-R- No ja nie wiem nie wiem, skąd mam wiedzieć, że mnie teraz nie okłamujesz?- powiedział udając, że nie zna prawdy.

-F- Hmm, a to dlatego- przymknęła oczy i zbliżała się do chłopaka, ten ją objął rękami w pasie i delikatnie podciągnął ją do góry i kierował się głową do niej.

------------------------------------------------------------------------

-O- Oh nie wiedziałem, że pani Fiona zrobiła ci taką okropność.

-Ad- Taa, ale teraz jak sobie o tym myślę to już mnie to w sumie nie obchodzi.- uśmiechnął sie.

-K- Idę sprawdzić co u nich i przemówić Raimunodowi do rozsądku..- po tych słowach wyszła ze stołówki i skierowała się do pokoju bruneta. Po zapukaniu weszła do środka jednak chłopaka tam nie zastała. Z myślą, że może jest u Fiony i ją teraz pociesza poszła tam. Kilka razy skręciła i przeszła prosto korytarzem i poszła do końca czerwonego odcienia jak wiśnia dywanu i skręciła w prawo, to co ujrzała było jak cios w brzuch, nie wiedziała czemu napłynęły jej łzy do oczu. Brazylijczyk stał od niej 10 metrów plecami, a Fiona była idealnie twarzą na nią, widziała smutek w jej oczach więc się jeszcze dodatkowo uśmiechnęła i jeszcze mocniej złapała chłopaka z tyłu głowy i przyciągnęła do siebie. Kimiko widząc to całe zajście pobiegła do siebie so pokoju, twarz miała jakby ktoś wylał na nia wiadro wody. Weszła do pokoju i usiadła w rogu, płakała strasznie jednak wciąż nie wiedziała czemu ale nie mogła tego powstrzymać. Kiedy myślała o wspólnie spędzonych fajnych chwil z nim do głowy dobił się jej obraz gdy miała na sobie kryształowe okulary i widziała siebie w straszliwym smutku i żalu. Wtedy nie wiedziała czemu taka będzie, co ją do tego zmusi, ale teraz wie już doskonale.. Ocierała z twarzy łzę za łzą, gdy usłyszała pukanie odwróciła głowę do ściany, by nikt jej nie zauważył w tym stanie.

-Ad- Hej Kimiko, czas na trening.. co się stało- spytał zaniepokojony szlochaniem dziewczyny.

-K- Nie nic.. proszę wyjdź.. chcę być teraz sama..

-Ad- Na pewno cie to zdenerwuje ale nie wyjdę póki nie powiesz o co chodzi- powiedział dosyć stanowczo. Podszedł do skulonej japonki, a ta wykrywając jego obecność koło siebie, rzuciła mu się w ramiona.

-K- Fiona.. ta podła jędza.. ja już chyba wiem dlaczego tak mi zależało by Rai z nią nie był- powiedziała chlipjąc co jakiś czas.

-Ad- Ćśś, jeśli nie chcesz nie musisz mi tego mówić- trzymał głowę nastolatki na klatce piersiowej.

-K- Ja.. ja się.. zakochałam- w tym momencie myśl przeszła na widok Raia wraz z Fioną przez to wybuchła jeszcze większym płaczem.

-Ad- Oh Kimiko to chyba dobrze.. coś się stało z nim?- pytał nadal nie wiedząc co jest przyczyną tak ogromnego smutku.

-K- On.. on.. był w jej objęciach..- dziewczynie było strasznie trudno o tym mówić- i.. i.. oni.. byli w trakcie pocałunku- gdy to powiedziała ciężar z niej spadł powodując jeszcze więcej łez. Smok ognia zamarł, nie mógł uwierzyć, że Fiona jest, aż taka podła. Miał przynajmniej nadzieję, że nie będzie tak jak z nim i nie zrani brazylijczyka.

-K- Ja cie przepraszam.. ale muszę.. po prostu muszę się zdrzemnąć..

-Ad- Rozumiem, jakby co wiesz gdzie mnie szukać- odparł zatroskanym głosem i wyszedł.